Γιώργος Νταλάρας - Αύγουστος | Giwrgos Ntalaras - Augoustos<br /><br />Δίσκος: Ζωντανή ηχογράφηση στο Αττικόν<br />Μουσική: Νίκος Παπάζογλου<br />Στίχοι: Νίκος Παπάζογλου<br />Copyright: 1991<br />Δισκογραφική εταιρία: Minos<br />Διάρκεια: 2.25<br /><br />Μα γιατί, το τραγούδι, να 'ναι λυπητερό,<br />μεμιάς θαρρείς και την καρδιά μου ξέκοψε.<br />Κι αυτή τη στιγμή, που πλημμυρίζω χαρά,<br />ανέβηκε ως τα χείλη μου και μ' έπνιξε,<br />φυλλάξου για το τέλος, θα μου πεις.<br /><br />Σ' αγαπάω, μα δεν έχω μιλιά να στο πω<br />κι αυτός είναι ένας καημός αβάσταχτος.<br />Λιώνω στον πόνο, γιατί νιώθω κι εγώ,<br />ο δρόμος που τραβάμε, είναι αδιάβατος,<br />κουράγιο θα περάσει, θα μου πεις.<br /><br />Πως μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά,<br />την άμμο που σαν καταρράχτης σ' έλουζε,<br />καθώς έσκυβε επάνω μου χιλιάδες φιλιά,<br />διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε,<br />θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό.<br /><br />Σε ποιαν έκσταση απάνω, σε χορό μαγικό,<br />μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε.<br />Από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως,<br />που μες στα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε<br />κι εγώ ο τυχερός που το 'χει δει.<br /><br />Μες στο βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός,<br />αστράφτει, συννεφιάζει, αναδιπλώνεται.<br />Μα σαν πέφτει η νύχτα, πλημμυρίζει με φως,<br />φεγγάρι Αυγουστιάτικο υψώνεται<br />και φέγγει από μέσα η φυλακή.<br /><br />Πως μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά,<br />την άμμο που σαν καταρράχτης σ' έλουζε,<br />καθώς έσκυβε επάνω μου χιλιάδες φιλιά,<br />διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε,<br />θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό.<br /><br />Εγγραφείτε εδώ στο επίσημο κανάλι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου!
